Πλάτων T5 Συμπόσιον, Φαίδρος

Συμπόσιον: Ο διάλογος Συμπόσιον (ή Περί Έρωτος) γράφτηκε από τον Πλάτωνα περί το 385 π.Χ., όμως ο χρόνος της διήγησης τοποθετείται στο 416 π.Χ., χρονιά που ο ποιητής Αγάθων νίκησε στους τραγικούς αγώνες στα Λήναια. Στο επινίκιο συμπόσιο παρευρίσκονται, μεταξύ άλλων, ο Σωκράτης με τον μαθητή του Αριστόδημο (από τον οποίο προέρχεται η αφήγηση των γεγονότων), ο κωμωδιογράφος Αριστοφάνης, ο ιατρός Ερυξίμαχος, ο Φαίδρος, ο εραστής του Αγάθωνα Παυσανίας και ο παρορμητικός Αλκιβιάδης. Θέμα συζήτησης των συνδαιτυμόνων είναι η ανάπτυξη των περί έρωτος απόψεών τους. Αυτές παραδίδονται σε πέντε λόγους, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζει εκείνος του Σωκράτη, που μεταφέρει τα όσα είχε ακούσει από τη φιλόσοφο Διοτίμα: πρόκειται για τη θεμελιώδη διατύπωση της πλατωνικής θεωρίας των Ιδεών που θέλει την ιδέα της Ωραιότητας να είναι ανώτερη από τα ωραία σώματα, τα οποία θεωρούνται απομιμήσεις του ιδεατού κάλλους.

Φαίδρος: Ο πλατωνικός διάλογος Φαίδρος, γραμμένος μεταξύ 386-367 π.Χ., διαδραματίζεται σε ένα σημείο της όχθης του Ιλισού, όπου ο Σωκράτης συζητά με τον νεαρό μαθητή του Φαίδρο, λαμβάνοντας αφορμή από έναν λόγο τον οποίο είχε απαγγείλει λίγο προηγουμένως στον δεύτερο ο ρήτορας Λυσίας. Το πρώτο μέρος του διαλόγου είναι αφιερωμένο στον έρωτα και το δεύτερο στη ρητορική.