Αισχύλος T30 Πέρσαι, Προμηθεύς Δεσμώτης, Επτά επί Θήβας

Πέρσαι: Το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου θεωρείται ως η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία. Επίσης είναι η πρώτη που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα, και μάλιστα σχετικά πρόσφατα, καθώς η πλοκή της περιστρέφεται γύρω από την οδύνη των Περσών, με προεξάρχουσα τη βασιλομήτορα Άτοσσα, όταν πληροφορούνται από έναν αγγελιοφόρο τη συντριπτική ήττα του εκστρατευτικού τους σώματος στη Σαλαμίνα. Έτσι επιβεβαιώνονται με τον πλέον τραγικό τρόπο τα σκοτεινά προαισθήματα της βασίλισσας και η σχετική προφητεία την οποία της είχε αποκαλύψει το φάντασμα του νεκρού συζύγου της Δαρείου. Προμηθεύς Δεσμώτης: Είναι η μόνη σωζόμενη τραγωδία όπου κανένα από τα πρόσωπα δεν είναι κοινός θνητός. Το Κράτος και η Βία, μαζί με τον απρόθυμο Ήφαιστο, κατά διαταγή του Δία, οδηγούν τον τιτάνα Προμηθέα σε ένα έρημο μέρος της Σκυθίας και τον καθηλώνουν σε ένα βράχο, επειδή έκλεψε από τους θεούς τη φωτιά και τη χάρισε στους ανθρώπους. Εκεί φθάνουν κατά σειρά οι Ωκεανίδες (ο χορός), ο συμπάσχων Ωκεανός και η Ιώ, η κόρη του βασιλιά του Άργους, που την ερωτεύτηκε ο Δίας και που τώρα, μεταμορφωμένη σε αγελάδα, περιπλανιέται ασταμάτητα κυνηγημένη από την οργή της Ήρας. Στους επισκέπτες αυτούς ο Προμηθέας μιλάει για την προσφορά του στους ανθρώπους, για το φρικτό μαρτύριό του και για κάποιο μυστικό που κατέχει σχετικά με την επικείμενη πτώση του Δία, την οποία μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να αποτρέψει. Τελευταίος έρχεται ο Ερμής, απεσταλμένος του Δία, που άδικα επιχειρεί με απειλές να αποσπάσει από τον Προμηθέα το μυστικό του. Εκείνος αρνείται με πείσμα και καταβαραθρώνεται χτυπημένος από τον κεραυνό του Δία. Επτά επί Θήβας: Η υπόθεση της τραγωδίας βασίζεται στον μύθο των γιων του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, Ετεοκλή και Πολυνείκη. Τα δύο αδέλφια αρχικά είχαν συμφωνήσει να κυβερνούν εναλλάξ τη Θήβα, ωστόσο, μετά από την άρνηση του Ετεοκλή να παραδώσει τον θρόνο στον Πολυνείκη, ο τελευταίος, συμμαχώντας με έξι ακόμα βασιλείς ελληνικών πόλεων, οργάνωσε εκστρατεία εναντίον του Ετεοκλή και της πόλης της Θήβας. Η πολεμική αυτή σύγκρουση είχε ως κατάληξη τη νίκη των Θηβαίων, αλλά και τον θάνατο των δύο διεκδικητών του θρόνου.